جعبه ای که مرا فراگرفته

امروز راهم به یکی از محله های لاکچری خورد . از این محله هایی که پر از کلینیک های زیبایی و خونه های لاکچری هست

زیبایی مسحور کننده ی ماشین ها ، خونه ها و مطب ها باعث شدن به خودم شک کنم

چرا من برای رسیدن به اینجا تلاش نکردم ؟

من عاشق تجملات شدم ؟

اصلا میشه آسایش آدم هایی که در این محله ها هستن را برای خودم هم نخوام ؟

جذابیت این محله در شب خیلی تحریک کننده هست ، تحریک به ترک محله های بی ریختی که تراکم خونه ها زیاد و کیفیت همه چیز متوسطه .

احتمال رسیدن به همچین جایی برای من پایینه

برای رسیدن به همچین جایی باید خیلی چیز هارو فدا کنم

خیلی از آرزو ها و رویاهام

از دید جامعه انتخاب رویاهام در مقابل رسیدن به پول ، حماقت محضه

ولی آرزو هام پس چی !