کسی فریاد زد
کسی نوشت :
من پول دوست نیستم
اما می دونم با پول میتونم آینده ترسناکم رو بخرم
آینده ای که مثل دیگران برای خدمت به موجودی زندگیم رو فدا می کنم
کسی نوشت :
من پول دوست نیستم
اما می دونم با پول میتونم آینده ترسناکم رو بخرم
آینده ای که مثل دیگران برای خدمت به موجودی زندگیم رو فدا می کنم
صدف یادت نره که چقدر منت میکشی برای یه قرون پول
یادت نره که آدما حتی وقتی وظیفه ی حمایت ازت دارن برای یک ریال دیوونت میکنن
چقدر امروز جمله ی «نباید چیزای گرون بخری چون درآینده هیچ کس ساپورتت نمیکنه ، سطح توقعت باید پایین باشه» آزارم داد
وقتی پرسیدم : منظورت چیه
گفت : تو با هم سطح خودت ازدواج خواهی کرد . تو با کسی خواهی بود که مثل توی آینده ، به زور نون درمیاره چه برسه به خرید لباس
همینجور دارم به این فکر میکنم که : من در آینده انقدر وقیح خواهم بود که گدایی همسرم برای پول کنم ؟!
من ؟!
اگر می دونستی چی توی سر دارم ، اینجوری خردم نمی کردی
اینجوری مجبورم نمی کردی منت بکشم
می دونم که راهم مشخصه ، نقطه ی پایان اونجا منتظرمه
اما نمی تونم دست روی دست بزارم ، تحمل گریه یواشکی توی اتاق ندارم
باید یه مسیر دیگه هم بسازم
نمی دونم چجوری اما می سازم
اینکه هدف مادی داشته باشی خوبه
چون بهش میرسی و میفهمی توهمی پوچ نبوده
در آخر تمام اون ثروت برای این هست که متوجه بشی چقدر مادیات بی ارزش هستن
من عاشق پول هستم اما فقط به قیمت تلاش خودم
میترسم با پول بقیه وسوسه بشم
دوست ندارم خلوص نیتم با بقیه رو به خاطر این از دست بدم
به خاطر همین وقتی میفهمم کسی پول داره ازش فرار می کنم
در اکثر شرایط فرار از آدم ها گزینه خوبیه
امروز راهم به یکی از محله های لاکچری خورد . از این محله هایی که پر از کلینیک های زیبایی و خونه های لاکچری هست
زیبایی مسحور کننده ی ماشین ها ، خونه ها و مطب ها باعث شدن به خودم شک کنم
چرا من برای رسیدن به اینجا تلاش نکردم ؟
من عاشق تجملات شدم ؟
اصلا میشه آسایش آدم هایی که در این محله ها هستن را برای خودم هم نخوام ؟
جذابیت این محله در شب خیلی تحریک کننده هست ، تحریک به ترک محله های بی ریختی که تراکم خونه ها زیاد و کیفیت همه چیز متوسطه .
احتمال رسیدن به همچین جایی برای من پایینه
برای رسیدن به همچین جایی باید خیلی چیز هارو فدا کنم
خیلی از آرزو ها و رویاهام
از دید جامعه انتخاب رویاهام در مقابل رسیدن به پول ، حماقت محضه
ولی آرزو هام پس چی !
پول چیز عجیبیه
داشتنش ضامن خوشبختی نیست
اما نداشتنش منشاء بدبختیه
داشتنش لزوما خوشحالت نمیکنه
اما نداشتنش حتما ناراحت کننده است
وقتی حسابت پره ، نمی خندی
اما وقتی خالیه می تونی به راحتی گریه کنی