همیشه از هفته دوم سوم دانشگاه تا یک ماه قبل از امتحانات حالم عالیه
میخندم
از صبح دل درد و نفخ دارم که به خاطر دارو هایی هست که برای دندونم مصرف می کردم
کولر کلاس روی من هست و وسط کلاس جابه جا نشدم
یخ زدم
همیشه از هفته دوم سوم دانشگاه تا یک ماه قبل از امتحانات حالم عالیه
میخندم
از صبح دل درد و نفخ دارم که به خاطر دارو هایی هست که برای دندونم مصرف می کردم
کولر کلاس روی من هست و وسط کلاس جابه جا نشدم
یخ زدم
وقتی وارد دانشگاه شدم با نظر دهی همکلاسی هام راجب هر موضوعی مواجهه شدم
به نظرم هیچکس نباید غیر حرفه ای نظر بده و اینکه درباره رشته خودمون بدونیم و در بحث های حرفه ی خودمون شرکت کنیم کافیه ولییییی جامعه این رو کافی نمیدونه
مثلا من اطلاعات سیاسی ندارم به خاطر همین بهم میگن بی سواد ، من به جای اینکه برم و اطلاعات سیاسیم رو بالا ببرم از اطلاعات کسایی که میدونم تجربه و یا علم مرتبط با سیاست دارن استفاده میکنم (اگر به اطلاعات سیاسی نیاز پیدا کردم)
این وضعیت برای اطلاعات مذهبی ، تاریخی ، روانشناسی و... هم صدق میکنه
از طرفی نظر من راجب هر چیزی بجز فیلد خودم هیچ تغییری در جامعه ایجاد نخواهد کرد . فرضا اگر من راجب یک فرهنگ آمریکایی اظهار نظر کنم چی میشه ؟ هیچیییی .اما اگر درباره سلف دانشگاه نظر بدم وضعیت تغییر خواهد کرد .
آیا این شیوه درسته ؟ نمی دونم
روز اول ترم جدید و سال تحصیلی جدید هست
همیشه دوست داشتم استرس روز اول مدرسه و دانشگاه را نداشته باشم
نمی دونستم با از بین رفتن استرس ، شوق هم ناپدید میشه
5 دقیقه تا انتخاب واحد
یک ساعت و نیم منتظر موندم تا بتونم وارد بشم
آخر هم نتونستم همه ی واحد ها را اخذ کنم
باید تا عصر صبر کنم
قرار بود سایت ساعت سه باز بشه
آموزش کلا سایت رو بسته
عجب گیری کردم
حوالی ساعت پنج بود ، در حالی توی دستشویی بیمارستان گیر کرده بودم ، سایت باز شد و انتخاب واحد کردم
دو واحد مونده که هنوز باز نشده
احتمالا فردا باز میشه
قراره کلاس ها از 17 ام شروع بشه و این خوب نیست
تا 17 شهریور کلی وقت دارم که نمی دونم چیکارش کنم
فردا شروع انتخاب واحده .کلاس های اختیاری و علمی سخت گیر میان
امروز فهمیدم چقدر نمره هام افتضاح هستند. من شب امتحان یا نهایتا سه روز مونده به امتحان شروع به خوندن می کنم و میانگین نمره ترم اول و دومم شده 15.3 و این اصلا خوب نیست .
اصلا فکرشو نمی کردم روزی برسه که به خاطر نمره ناراحت باشم
من همچین آدمی نبودم